1 Mayıs: Farklı bir sergi

Bu gün 1 Mayıs İşçi Bayramı. Bu günkü yazımızın konusu haliyle 1 Mayıs İşçi Bayramı gibi önemli bir konu olmalıydı. Doğrudur; fakat bizim yazımıza konu olan BSRM’ler de 1 Mayıs’tan önemsiz bir konu değildir. O nedenle tüm okurlarımızın 1 Mayıs İşçi Bayramı’nı tebrik ediyor; Taksim’e çok yakın bir mekânda Beyoğlu Öğretmenevi’nde 1 Mayıs’tan bir önceki gün 30 Nisan’da gerçekleşen bir sergi vesilesi ile BSRM’lerine (Bakım ve Sosyal Rehabilatasyon Merkezi) dikkatlerinizi çekmek istiyorum.

Eğitim öğretim yılı sonuna yaklaştığımız şu günlerde bir çok kurumdan yılsonu sergileri için davetiyeler gelmeye başladı. Geçtiğimiz hafta gelen davetiyelerden biri görünürde aynı olsa da diğerlerinden çok farklı idi. İstanbul BSRM (Bakım ve Sosyal Rehabilatasyon Merkezi) öğrencilerinin Beyoğlu Öğretmenevi’nde düzenlemiş oldukları yılsonu “El Sanatları Sergisi”ne çağrı.  Günlük işleri yetiştirmenin derdine nerede ise bu daveti unutmuştum. Mesai arkadaşım Muammer Bey, “Abi haydi açılışa geç kalmayalım.” deyince “Ne açılışı?” der gibi şaşkın şaşkın bakındım. Muammer Bey’in heyecanlı anlatımı ile birlikte hemen açılışa yetişmek üzere yola çıktık.

Hedef Beyoğlu Öğretmenevi idi. BSRM (Bakım ve Sosyal Rehabilatasyon Merkezi) her an gözlerimizin önünde olmasına rağmen, maalesef hepimizin gözden kaçırdığı Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı’na bağlı hizmet veren güzide kuruluşlarımızın başında geliyor. Burada bir şekilde ailelerinden ayrılmak zorunda kalan kız öğrencilere aile sıcaklığı içerisinde yetişme, hayata hazırlanma hizmeti veriliyor.

İstanbul trafiğinde Beyoğlu Öğretmenevi’ne açılıştan yarım saat kadar önce gelebilmeyi başarmıştık. Girişteki görevliye sergiye geldiğimizi söylediğimizde bizi serginin düzenlendiği “Kış Bahçesi”ne yönlendirdi. Bizi burada öğrencilerimizin de bulunduğu İstanbul BSRM öğretmenleri karşıladı. Muammer Bey beraberinde getirdiği gülleri teker teker öğrencilerimize ve öğretmenlerine takdim etti. Güllerin hatırına mı bilmem öğrencilerimiz tarafından çok sıcak karşılandık. İyi ki daveti unutup kaçırmamışız.

Önce gelmenin avantajı ile sergi salonunu şöyle bir gezdik. BSRM öğrencilerinin yılsonu “El Sanatları Sergisi” Beykoz, Beylikdüzü, Bahçelievler, Alibeyköy, 75. Yıl ve Atatürk Kız Yurdu öğrencilerinin çalışmaları ile İstanbul BSRM organizatörlüğünde Beyoğlu Öğretmenevi ev sahipliği ile düzenlenmiş bir sergi. Beyoğlu Öğretmenevi her zamanki gibi güzel bir ev sahipliği yapıyor. Kurum müdürü İlker Eraslan eksik gedik var mı, ikramlar tam mı, misafirler memnun mu her türlü konu ile bizzat kendisi ilgileniyor. Her konuğuna yaptığı gibi bize de sıcak bir “Hoş geldiniz.” diyor. Kısa sohbetimizde kurumlardan gelen her türlü isteğe elinden geldiğince “Hayır” dememeye çalıştığını anlatıyor. Bu sergi için telefonla istekte bulunan BSRM müdiresi Sultan Ateşoğlu’na da seve seve “Evet” dediğini söylüyor. Beyoğlu Öğretmenevi böyle bir idareciye sahip olmakla gerçekten çok daha verimli çalışmalara yol veriyor.

Zaman ne kadar da çabuk geçiyor. Salonda gözle görülür bir hareketlenme gözlemleniyor. Açılış için Aile ve Sosyal Politikalar İl Müdürü Önal İnaltekin ve İstanbul valisi Hüseyin Avni Mutlu beyefendinin eşleri Gül Mutlu hanımefendi salona birlikte giriyor. Açılış kurdelası birlikte kesiliyor. Her BSRM standının arkasında çalışmaları gerçekleştiren kız öğrenciler ve öğretmenleri duruyor. Öğrencilerin gözleri başarmanın sevinci ile ışıl ışıl. Misafirler standlarına gelince hemen onlarla sıcak bir diyaloğa giriyorlar; konuşmalar az sonra samimiyete dönüşüyor. Kız öğrenciler en çok Gül Mutlu hanımefendi ile fotoğraf çektirmek istiyorlar. Mutlu olmak herkesin hakkı; fakat daha hayatlarının baharında olan bu öğrencilerimiz de mutlu olmayı en çok hak edenlerin başında geliyor.

Stantları gezerken öğretmenlere bu serginin amacının ne olduğunu soruyorum. Öğretmenimiz benim bu garip soruma hiç üşenmeden ve garipsemeden cevap şöyle veriyor. “El sanatları, bizim öğrencilerimizin yıl boyu okul dışındaki zamanlarda kurumda el sanatları öğretmenlerimizle yaptıkları eserlerden oluşuyor. Kimi öğrencimiz resim çalıştı. Kimi boncuklardan çok güzel süs eşyaları üretti. Bir kısmı da kumaşlardan çok farklı eserler oluşturdu. Bu çalışmalar öğrencilerimizin sosyalleşmesine, rehabilitasyonuna güzel bir zemin hazırlamakta. Burada satışa sunulan ürünlerden elde edilen gelirin bir bölümü öğrencilerimize verilirken, bir bölümü ile de çalışmalarını yürütebilmeleri için gerekli olan el sanatları ürünleri alınıyor.” dedi. Böylece sorumuzun cevabını almış oluyoruz; teşekkürler.

Bu yılsonu sergisini düzenleyen İstanbul BSRM müdiresi Sultan Ateşoğlu’nun şahsında sergiye emeği geçen tüm öğretmenlerimizi ve de özellikle öğrencilerimizi tebrik ediyorum.

Son söz olarak; okullarımıza baktığımızda son yıllarda maalesef parçalanmış ailelerin giderek arttığı görülmektedir. Bu ailelerin çocukları bir şekilde anne, babaları veya aile büyükleri ile hayatlarını devam ettirmektedirler. BSRM öğrencileri ise daha büyük problemler sonucu böyle kısıtlı da olsa imkân bulamayan öğrencilerimizden oluşuyor. Onlar da orada öğretmenleri ve diğer kurum çalışanları ile bir aile oluşturuyorlar.

Toplumun her bir bireyi bu duruma duyarsız kalmamalı, elimden gelen sevgiyi bu çocuklarımızdan esirgememelidir. En azından onların yaptıkları etkinlerde onları yalnız bırakmamalı, yalnız olmadıklarını bu toplumda onlara da güzel yerler olduğunu onlara hissettirmeli ve bu yolda yapılan çalışmalara destek olmalıdır. (01.05.2013)