Torpilimiz yok ki memur olalım!

Toplum olarak her konuda, özellikle devlet kurumlarına büyük bir güven sorunu yaşadığımız aşikar. 

 

Bunların başında da son yıllarda sınavlardaki soruların çalınması, veya yakın çevreye servis edilmesi iddialarıyla suçlanan ÖSYM var.

 

Sınava giren adaylarla birlikte, girmeyenler de dahil olmak üzere toplumun yadsınamayacak çoğunluğu yapılan sınavların sonuçlarının adil olduğunu düşünmüyor.

 

Yine de, bir umut, "devlete kapak atmak" isteyen, özel sektörün sorunlarıyla baş edemeyen, kendilerine kalıcı iş imkanı yaratmak isteyen gençler sonucuna güvenmeseler bile sınavlara giriyorlar.

Milliyet Gazetesi'ne konuşan memur adaylarının hepsinin en fazla "ortak" kullandığı kelime "torpil".

 

Evet, bu adaylar yapılan sınavın adil olduğuna, soruların daha önceden "sınavı kazanması gereken" ya da "sınava girmeden kazanmış" adaylara servis edildiğinde hemfikir, buna rağmen sınava giriyorlar ve işin daha da garip olan yanı, sınav sonrası mülakatlara hiç güvenmiyorlar.

Mülakatlarda adayların düşüncelerine göre,  "tanıdık" biri bulmaları ve veya sırtlarını dayayacak bir "dayı" bulmaları şart!

Bu da gösteriyor ki, toplum olarak hafızamıza kazınan, yenmemiz gereken en büyük sorunlardan biri bu.

Yani torpil.

 

Bütün devlet kurumlarında ve hatta özel sektörde iş bulabilmenin en büyük silahı, torpil.

 

Hayatlarında "garanti" isteyen, iş konusunda kendini "güven" içerisinde hissetmek isteyen memur adaylarının malesef sınav sitemine de ÖSYM'ye de güveni yok.

 

Bir ülkenin temelinin eğitim olduğunu, eğitimsiz bir toplumun gelişemeyeceğini bilen ve buna göre hareket etmesi gereken yöneticilerin şu sıra yapmaları gereken en önemli şey, halkın eğitim sisteminin tamamına olan güvenini sağlayabilmek.

 

Yoksa, sisteme olan güvenini kaybetmiş, sistemin güvensizliği kişiliğine yansımış "güvensiz" insanlardan oluşan büyük bir kalabalıkla yaşamak zorunda kalacağız.

 

Hiç kimsenin, başka bir kişinin gelecek umudunu çalmaya hakkı yok, bu yüzden her sınavda şaibe korkusu yaşayan, her sınav sonucuna kuşkuyla yaklaşan, geleceğini gözünde karartan gençlerin güvenini kazanmak devletin boynunun borcudur.