Göçebe çocukların eğitim sıkıntısı...

Aileleriyle birlikte göçebe bir hayat sürüp, ailelerine maddi katkı sağlamak için koyun otlatıp, su taşıyan çocuklar ailelerin yerleşik hayata dönmelerini bekledikleri için bu yıl okula bir ay geç başlayacaklar.

Kız çocuklarının büyük çoğunluğunu zaten okula göndermeyen göçer ailelerin erkek çocukları da asırlardır olduğu gibi bu yıl da aileleriyle birlikte göçtükleri yerlerde çalıştıklarından okula her yıl geç gidiyor olmaktan şikayetçi. Şimdiye kadar okula hiç zamanında gidemediğini belirten çocuklar, hem tatil yapamadıklarını hem de okula diğer arkadaşlarıyla aynı zamanda başlayamamanın sıkıntısını yaşıyor. 

Siirt’te okuyan ilköğretim 6. sınıf öğrencisi Ahmet Yaman, 13 yaşında olduğunu, her sene ailesiyle yaylaya çıktığını ve 6 yıllık öğrencilik hayatı boyunca okula zamanında hiç başlayamadığını söyledi. Okula geç başlama sıkıntısını yaşayan sadece Ahmet değil, ilkokul 7'nci sınıf öğrencisi Halil Cumali de akranları gibi okuluna zamanında gitmek istiyor.

"AİLEMİZE DESTEK OLUYORUZ"

Okula bir ay geç başlayan ve okulun bitmesine bir ay kala tekrar yaylalara giden çocuklar tamamlayamadıkları eğitim yüzünden sıkıntıda. Çadırda kalan çocuklardan 16 yaşındaki Pınar Yaman, ''Beş kardeş okula gidiyoruz. Ailemiz köyde yaşıyor. Biz de yazın yaylaya erken gelip, ailemize destek oluyoruz. Yaylada çadırlarda kalıyoruz. Koyunları otlatıyoruz, süt sağıyoruz. Yaylada su uzak. Her gün eşeklerle su taşıyoruz.'' dedi.

Ali Çiftçi ise ailesi hayvancılıkla uğraştığı için zor şartlarda okula gittiklerini belirterek, ''Okuldan bir ay önce ayrılıyoruz, bir ay da geç gidiyoruz. Yazılı sınavlara fazla çalışamıyoruz. Geç gittiğimiz zaman derslerde sıkıntı yaşıyoruz. Okula geç gitmemiz sorun oluyor.'' diye konuştu.

Kız çocuklarının okula gönderilmemesinin, gittikleri yerlerde ev işlerine kız çocuklarının yardım etmesi sebebiyle, bir alışkanlık haline geldiğini aktaran Çınar, mevsim şartları ve aşirette iş bölümündeki rolleri yüzünden kızlarını okutamadıklarını anlattı. 40 yıldır göçerlik yaptığını belirten 70 yaşındaki Perihan Çiftçi ise "Bizim burada sadece erkek çocuklar okuyabilir. Benim hiç okuma yazmam yok. Sadece çadırlarda çalışır, sonra evlendirilirler." şeklinde konuştu.