MEB bursiyelerinin isyanı!
Eğitimde kaliteyi artırmak için “5 yılda 5 bin öğrenci” projesi kapsamında Milli Eğitim Bakanlığı (MEB) bursu ile yurtdışında yüksek öğrenim görenlerin sıkıntılarına çözüm bulunamadı. Seslerini duyurmak için her yolu deneyen bursiyerler zor durumda.
Onlar 1416 Sayılı kanunla lisansüstü eğitim için yurt dışına giden bursiyerler.
Değişik ülkelerde eğitim görüyorlar.
Dünyanın her yerindeler diyebilirim.
Onlarcası mektup yazarak yaşadığı sıkıntıları anlatmamı istiyor. Ortak sorunları ekonomik. Türkiye'de telaffuz edildiğinde iyi bir para gibi görünen bursların, yaşadıkları ülkede hiçbir geçerliliği olmadığı görüşündeler.
Çok fazla sıkıntıları var.
Mektuplardan birini burada yayınlayarak onların bu ısrarlı isteklerine bir nebze yardımcı olabilirsem sevineceğim.
"Merhaba,
Ben 1416 sayili kanunla buyuk bir heyecanla ABD'ye gelen MEB burslularindan bir tanesiyim.Turkiye'de iken ABD'ye gidince ne lazim olacak, neye ihtiyacimiz olur bilmedigimiz icin aylik $1485 iyi para diye dusundum; en onemlisi devletimiz bizi acikta birakmaz, bizleri unutmaz diye dusundugum icin gozu kapali olarak burs icin tercih yapip, kazandim ve cikip gurbet ellere geldim. Sonra gordumki maas $1485 iken 1+1 ev kiralari $800 den basliyor, evlenince es ve cocuklara saglik sigortasi yok, adina gittigim universite benim kim oldugumu bilmiyor,cunku kadrom bile yokmus orda. Turkiye'de ne maas, ne saglik sigortasi nede emekli primi isliyor. Gecen ay maaslar 10 gun gecikmeli yattigi icin ev sahibine bizi evden atmamasi icin turlu yalakaliklar yapip ,senet imzalayip biraz musade etmesini istedim. Market alisverisleri icinde Kredi kartlarina sonsuz tesekkurler.3-4 yil suren doktora egitimi icin sadece 1 gidis-donus ucak bileti aliniyor ki es ve cocuklarin oyle bir hakki bile yok; bu sebeble 1,5 yildir vatan hasreti cekiyoruz,esim ve 5 aylik cocugumuzla. Saolsun emekli olan babalarimiz birikimleriyle torunlarini gormek icin ortaklasa bize bilet aldilar (total:$2600) kismetse 1 ayligina gidip gelecez onumuzdeki gunlerde. Devletin ogrencisi iken esimin saglik sigortasi olmadigi icin 'Medicaid' odedi dogum parasini, ki bu saedece cok fakir olanlara veriliyor yani dusunun halimizi. Yine ABD aylik cocugun mama ve bez ihtyaclarini karsilamak icin $50 veriyor, ki yetmiyor tabiki ama en azindan kendi devletimizden daha dusunceli. Gecen donem okul paralari yatmadigindan oturu nerdeyse beni okul atacaklardi, gururlu olmamiza ragmen mecburi olarak yalvar yakar biraz daha musade istedim, yanlislik olmustur kesin koskocaman Turkiye devleti sizin paranizi yatirmaz mi dedim ? Isin dogrusu ateselikte yeterli eleman olmadigi icin gercektende paralar yatmamis, uc kurus icin az daha okuldan atilacaktim ve sucsuz yere tazminata kalacaktim.
Bu anlattiklarim tamamen benim hayatimda 2-3 senede yasanmis olan problemler toplamidir. Ama belirtmek isterimki en az benim kadar diger arkadaslarinda ayni basliklar altinda fakat farkli sekilde sorunlari mevcuttur. Insallah buyuk emekler harcanarak buraya gonderilen ogrencileri MEB,ve ilgili yetkililer bir an once hatirlarlar. Ben asagida kisaca ilginize cozum onerileri sundum ;
1) Maaslarin aclik sinirinin uzerine cikip, kimseye muhtac olmadan yasayacak sekilde duzenlenmesi, ve zamaninda hesaplara yatmasi.
2)Es ve cocuklarinda yurtdisinda ve yurticinde saglik kapmasina alinmasi,ucak bileti hizmetinin onlar icinde saglanmasi, ve ek maas destegi yapilmasi gereklidir.
3) Turkiye'den YOK bursuyla gelen ogrenciler gibi, arastirma gorevlisi kadromuzun adina geldigimiz universitede bulunmasi, ve 'Ozluk' haklarimizin aynen YOK burslulari gibi duzenlenmesi.
4)Okul paralarinin zamaninda odenmesi.
5) Her egitim-ogretim yili icin gidis-donus ucak bileti saglanmasi.
Devlet adina gelen ogrencilerin daha fazla babalarina yuk olmamasini ve onlarin uc kurus olan emekli maaslarini birde bizim icin harcamalarini istemiyorum. Lutfen gereken hassasiyeti gostererek bizlere sitenizde yer verin, ben size can-i gonulden inaniyorum."
Mektubu yazan kişinin izni olmadığı için adını yayınlayamıyoruz ama bu mektuplardan daha onlarcası posta kutumuzda bekliyor.
Nesrin Yılmaz